Bewoners Erasmusflat ‘Samen voor een schone flat’

De eerste Buurtbakkies in de Erasmusflat waren nog wat aarzelend. Bewoners keken de kat uit de boom, begrepen niet goed wat community builders Matijs en Cecile kwamen doen. Nu, drie maanden verder, zitten we met twaalf bewoners in een ontmoetingsruimte in de flat, naast de ANWB. Meerdere bewoners hebben elkaar gevonden in allerlei verschillende ideeën. Een ervan is om ergernissen rondom afval in en rondom de flat te bespreken. Niet alleen maar om te klagen, maar juist ook om samen in actie te komen

Naast de bewoners, zijn vanavond community builders Simone en Cecile, Christel en Helmo van woningcorporatie G&O, Onno van de GAD en wijkregisseur Natascha aanwezig. De avond heeft ook een naam gekregen: ‘Samen, voor een schone flat’.

Toeristische attractie

In het voorstelrondje vertellen de bewoners hun naam, huisnummer, waarna ze hun grootste afval-ergernis delen én afsluiten met waar ze blij van worden. Opvallend is dat de meeste van de twaalf bewoners elkaar wel van gezicht, maar (nog) niet bij naam kennen. Dat is na deze avond in ieder geval alvast onomkeerbaar veranderd. De eerste winst van de avond. De afval-ergernissen variëren van zwerfafval, afval in de flat, vuilniszakken, grof vuil en winkelwagentjes in de openbare ruimte, maar ook afval dat stinkt en afval dat ineens van balkons wordt gegooid. De Erasmusflat blijkt voor mensen die van hun afval af willen ook nog eens een toeristische attractie te zijn.

Eensgezindheid

Wat opvalt bij het delen van deze ergernissen is de grote eensgezindheid. Het is best erg allemaal, maar de bewoners willen ook samen de schouders onder oplossingen zetten. Dat zou later die avond wel blijken. Anders dan je denkt op een ‘ergernissen-avond’, is de sfeer eigenlijk hartstikke goed. Dat blijkt ook wel als de aanwezigen vertellen waar ze blij van worden. Van heel veel. En ook van kleine dingen. Elkaar positief bezig zien, de buren tegenkomen en samen aan de praat raken, spelen met kleinkinderen, van de seizoenen en vooral van de zon. En die heeft vandaag de hele dag geschenen. Iemand vat de positieve teneur mooi samen: ‘Waar word ik nou eigenlijk niet blij van?’ De sfeer is compleet anders dan drie maanden geleden bij het eerste Buurtbakkie.

Van ergernis naar actie

In twee groepen denken de bewoners en beroepskrachten na over afval. De eerste groep over afval in, de tweede over afval rondom de flat. Met als doel om samen van ergernis naar actie te komen. Het leidt tot een aantal concrete acties. Bijvoorbeeld als het gaat over het snoeien van de bomen. Bewoners hebben de gemeente al eens gevraagd ernaar te kijken. Antwoord? Dat gebeurt eens in de vier jaar en is voorlopig niet aan de orde. Toch vinden de bewoners dat er iets moet gebeuren. Natascha zegt toe dat ze de Bomenexpert van de gemeente gaat vragen of de bomen in goede staat zijn. En dat antwoord koppelt ze terug aan de bewoners. Bij het opruimen van de rotzooi rondom de flat hadden bewoners Jeanet, Nel en Nelleke al eerder een concreet idee: een opruimdag. Cecile moedigt de vrouwen aan om met een datum te komen. Het wordt vrijdag 5 april. Om 10 uur gaan bewoners dan samen opruimen, de gemeente en G&O zorgen voor materialen om op te kunnen ruimen. Voor de rommel die bewoners niet kwijt komen, kan Onno van GAD een wagen langs sturen.  Dat is geregeld! Marika en Carla willen ook wel eens meedoen, maar niet altijd op een vast moment.

Containerambassadeurs

Daar stopt het niet. Jeanet geeft aan het afval wel structureel in de gaten te willen houden. Onno moedigt haar aan containerambassadeur te worden. Dan houd je een ondergrondse container in de gaten en netjes. Niet alleen Jeanet, maar ook Nel en Nelleke melden zich ervoor aan. Als beloning wordt er wel eens een leuke activiteit voor alle ambassadeurs georganiseerd. Daar kunnen ze dan weer andere gelijkgestemden ontmoeten. Wie weet wat dat weer oplevert. De bewoners geven nog aan het heel prettig te vinden wanneer de ondergrondse containers worden gereinigd. Dat gebeurt twee keer per jaar. Onno moedigt bewoners aan te bellen als dat niet gebeurt, op nummer 035-6991888. Hij vraagt ook om mensen te melden die een winkelwagentje meenemen en niet terugbrengen. Dat is feitelijk diefstal. Belangrijker; ze kunnen de mensen in kwestie er dan op aanspreken. G&O stuurt regelmatig flyers over deze thema’s. Van bewoners krijgen ze tip om het ook in andere talen te doen. Onno denkt dat als je het op z’n minst ook in het Turks doet, je de grootste groep wel hebt. Laatste thema is het grof vuil. Woningbouwvereniging G&O denkt erover de gemeente te vragen om een straat te markeren waar grof vuil neergezet mag worden. Dat lijkt iedereen een goed idee.

Camera’s in de flat

Nadat Onno de aanwezige bewoners nog bijpraat over het een en ander, komen we bij het laatste thema, camera’s in de flat. De gevoelstemperatuur gaat er wat door omhoog. Met camera’s kun je bijhouden wat er in de flats gebeurt. In andere flats werkt dat volgens de bewoners goed. Christel van G&O stelt dat ze er op korte termijn niet gaan komen. Camera’s zijn zeer kostbaar. Het gaat niet alleen om de apparatuur, maar ook om het uitlezen van alle beelden, om er daarna acties aan te koppelen. Wie gaat het betalen? Als bewoners dat moeten doen, vraagt dat een wijziging van het huurcontract. Daar moet 70% het mee eens zijn. Bewoner Ingrid vraagt zich af wat duurder is: camera’s of de vernielingen? Het antwoord blijkt: de camera’s.

Positieve vibe vasthouden

G&O heeft in geen enkele flat camera’s hangen. Want er spelen ook praktische bezwaren. Rondom de AVG bijvoorbeeld. En als je iemand op iets betrapt; wie is het dan? Welk mandaat heb je om wat te doen? Ingrid kent een flat waar wél camera’s zijn en gaat er vragen hoe het daar allemaal is geregeld. Helmo wil best aanhaken, als het contact eenmaal is gelegd. Christel geeft nogmaals aan dat ze er voorlopig niet komen, wat niet wil zeggen dat ze er nooit komen. Deze avond heeft al tot concrete afspraken geleid. Zoals een afspraak voor een volgende bijeenkomst: 17 april. En we weten een ding zeker: van het een, komt altijd het ander. Simone moedigt de bewoners aan deze vibe vast te houden en haar te contacteren als er iets is. Want voor Cecile was dit haar laatste avond!