Bewoners van het Spinozahof koken samen voor de buurt

Op 16 oktober stond het Bakkie in de buurt voor de tweede keer op het Spinozahof. Rondom de bakfiets zitten zes bewoners en een stel kinderen met koffie, thee, mandarijntjes en koeken. De vrouwen komen uit Somalië, Eritrea, Irak en Nederland en zijn allen op hun eigen manier actief in de buurt. Wat ze bij de start van dit Bakkie nog niet weten, is dat een aantal van hen binnenkort samen gaat koken voor de buurt!

Ans woont aan het speelpleintje. Ze heeft er van alles aan gedaan om het daar gezellig te maken. Ze zou graag zien dat er af en toe eens wat vaders en moeders met de spelende kinderen meekomen. Voor de gezelligheid, maar een keer een handje bij het schoonmaken en -houden van het plein zou ook prettig zijn. Ze moedigt de jonge moeders aan hun naam en telefoonnummer te delen, dan worden ze toegevoegd aan een appgroep. Als er dan iets gebeurt op het plein, krijgen ze een appje.

Een oplossing

Benin wijst naar de hoge struiken op de hoek van de straat. Die zorgen ervoor dat automobilisten de kinderen die erachter spelen niet zien. En dat is gevaarlijk. Cecile vertelt dat dit iets is voor de gemeente. Hetty is op de reuring op straat afgekomen. Ze heeft een andere oplossing; haar heggenschaar. Op haar eigen pleintje vond de gemeente het ook prima. Dat lijkt geregeld. Ans diept herinneringen op aan de Nieuwjaarsborrel van afgelopen jaar. Met Glühwein, warme chocomel en lekkere dingetjes. En zo verschuift het gesprek richting eten. Hetty is heel benieuwd naar wat de andere dames koken. Na een geanimeerd gesprek gaat Hetty weer verder. Robert, de man van Ans, en hun zoon Tristan schuiven ook nog even aan, net als een andere buurman. Het gesprek blijft terugkeren bij een gezamenlijke eetavond. De vrouwen willen hun schouders er samen wel onder zetten. Cecile belt meteen Monique van de Koepel, want daar hebben ze een mooie keuken. Het is in tien minuutjes geregeld. De bewoners krijgen uitleg over hoe het in de keuken werkt, kunnen boodschappen doen en samen de keuken in!

Elkaar leren kennen

Op dat moment loopt Hetty weer langs, met een tas vol spullen. “Kijk, daar is Hetty al met de boodschappen,” klinkt het lachend uit de groep. Hetty sluit aan en is blij verrast met het initiatief. Ze doet graag mee en zal Gado Gado maken. Het enthousiasme is inmiddels dermate groot, dat er al een hele lijst is van buren en andere buurtgenoten die uitgenodigd gaan worden. Ans is opgetogen. Ze heeft er zin in. Ook mooi: alle bewoners die er zijn hebben hun naam en telefoonnummer doorgegeven voor de plein-appgroep. Na vijf kwartier samen koffiedrinken kennen deze bewoners elkaar bij naam. En ze gaan elkaar nog beter leren kennen in de keuken, op het pleintje bij Ans en tijdens het snoeien van de heg op de hoek. 

Wees welkom!

Vandaag is het 8 december. Niet alle vrouwen die het plan bedachten kunnen vanavond van de partij zijn. Maar Ans, Maryan en Inge, die later bij een Buurtkoffie bij de groep is aangehaakt, staan in de keuken van De Koepel. Samen met Maryam, die normaliter kookt voor de vaste vrijdaggroep, zijn ze druk aan het koken. De Spinozahof-groep is zo’n 20 bewoners sterk en samen met de vrijdagclub zorgt het voor een gezellig drukke Koepel. Inge vertelt hoe ze bij de groep is beland. “Er zijn momenteel veel kleine momentjes in onze straat waarop dingen gebeuren. En dan gaat het van koffiedrinken naar een kerstboom versieren naar koken. Want toen ik hoorde dat er een groep buurtvrouwen dit plan had, wilde ik direct meedoen. Het zorgt voor veel verbinding. Vanmorgen vroeg iemand op het hofje nog of ze mee mocht komen eten. Natuurlijk, wees welkom!”

Keuken op orde

Het is iets over vijf. Ans gaat langs met de soep. Inge vertelt over de aanleiding van het samen eten. En dat er vanavond buitenlands is gekookt. “We starten met Harira, Marokkaanse soep, als hoofdgerecht is er Somalische kip met allerlei lekkere salades en het toetje komt uit Griekenland: yoghurt met honing en noten!” De dames krijgen nog voordat er een hap is gegeten al een applaus. Als we de soep op hebben, vertelt Ans dat ze gisteren al vijf uur in de keuken heeft gestaan. “Ik wil wel dat de mise-en-place op orde is,” zegt ze gedecideerd. “Alles moet gesneden zijn en klaar staan. Ik ben echt niet zo heel netjes, maar er moet wel orde in de keuken zijn.” Maryan staat te stralen. Ze is net stevig omhelsd door haar buurvrouw die ook van de partij is. “Ik ken haar al sinds we hier wonen. Ze heeft ons altijd heel goed geholpen, ook met de kinderen.” Inmiddels staat er een enorm buffet klaar. Monique start de jukebox op. Elvis natuurlijk. Bewoner Roel ziet dartboards hangen. Hij blijkt in zijn leven zeven keer de maximale score van 180 punten te hebben gegooid. Monique vertelt hem dat er regelmatig wordt gespeeld in De Koepel. Ze brengt hem op de hoogte als het weer zover is. Zo komt van het een ook vanavond weer het ander. Na het toetje krijgen Ans, Maryan en Inge bloemen! Dat er nog maar veel etentjes mogen volgen!